[ad_1]
Präsens
ich | kuschle / kuschele | an |
du | kuschelst | an |
er/sie/es | kuschelt | an |
wir | kuscheln | an |
ihr | kuschelt | an |
sie | kuscheln | an |
Präteritum
ich | kuschelte | an |
du | kuscheltest | an |
er/sie/es | kuschelte | an |
wir | kuschelten | an |
ihr | kuscheltet | an |
sie | kuschelten | an |
Perfekt
ich | habe | angekuschelt |
du | hast | angekuschelt |
er/sie/es | hat | angekuschelt |
wir | haben | angekuschelt |
ihr | habt | angekuschelt |
sie | haben | angekuschelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | angekuschelt |
du | hattest | angekuschelt |
er/sie/es | hatte | angekuschelt |
wir | hatten | angekuschelt |
ihr | hattet | angekuschelt |
sie | hatten | angekuschelt |
Futur I
ich | werde | ankuscheln |
du | wirst | ankuscheln |
er/sie/es | wird | ankuscheln |
wir | werden | ankuscheln |
ihr | werdet | ankuscheln |
sie | werden | ankuscheln |
Futur II
ich | werde | angekuschelt | haben |
du | wirst | angekuschelt | haben |
er/sie/es | wird | angekuschelt | haben |
wir | werden | angekuschelt | haben |
ihr | werdet | angekuschelt | haben |
sie | werden | angekuschelt | haben |
Konjunktiv I – Präsens
ich | kusch(e)le | an |
du | kuschelst / kuschlest | an |
er/sie/es | kusch(e)le | an |
wir | kuscheln | an |
ihr | kuschelt | an |
sie | kuscheln | an |
Konjunktiv I – Perfekt
ich | habe | angekuschelt |
du | habest | angekuschelt |
er/sie/es | habe | angekuschelt |
wir | haben | angekuschelt |
ihr | habet | angekuschelt |
sie | haben | angekuschelt |
Konjunktiv I – Futur I
ich | werde | ankuscheln |
du | werdest | ankuscheln |
er/sie/es | werde | ankuscheln |
wir | werden | ankuscheln |
ihr | werdet | ankuscheln |
sie | werden | ankuscheln |
Konjunktiv I – Futur II
ich | werde | angekuschelt | haben |
du | werdest | angekuschelt | haben |
er/sie/es | werde | angekuschelt | haben |
wir | werden | angekuschelt | haben |
ihr | werdet | angekuschelt | haben |
sie | werden | angekuschelt | haben |
Konjunktiv II – Präteritum
ich | kuschelte | an |
du | kuscheltest | an |
er/sie/es | kuschelte | an |
wir | kuschelten | an |
ihr | kuscheltet | an |
sie | kuschelten | an |
Konj. II – Plusquamperfekt
ich | hätte | angekuschelt |
du | hättest | angekuschelt |
er/sie/es | hätte | angekuschelt |
wir | hätten | angekuschelt |
ihr | hättet | angekuschelt |
sie | hätten | angekuschelt |
Konjunktiv II – Futur I
ich | würde | ankuscheln |
du | würdest | ankuscheln |
er/sie/es | würde | ankuscheln |
wir | würden | ankuscheln |
ihr | würdet | ankuscheln |
sie | würden | ankuscheln |
Konjunktiv II – Futur II
ich | würde | angekuschelt | haben |
du | würdest | angekuschelt | haben |
er/sie/es | würde | angekuschelt | haben |
wir | würden | angekuschelt | haben |
ihr | würdet | angekuschelt | haben |
sie | würden | angekuschelt | haben |
kuschele / kuschle | (du) | an |
kuschelt | (ihr) | an |
kuscheln | wir | an |
kuscheln | Sie | an |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ •
Sözlüğe geri dön
Sayfa başı
Bir hata mı buldunuz? Geri bildiriminizi bekliyoruz. Buraya tıklayın!
“Ankuscheln” kelimesi Almanca bir fiildir ve Türkçe’de “kucaklaşmak” veya “sarılmak” anlamına gelir. İki kişi arasındaki yakın bağı veya sevgiyi ifade etmek için kullanılır. Bu eylem genellikle sıcak bir ortamda veya rahat bir konumda gerçekleştirilir ve karşılıklı samimiyeti arttırmak amacıyla yapılır.,
[ad_2]