[ad_1]
Präsens
ich | läute | an |
du | läutest | an |
er/sie/es | läutet | an |
wir | läuten | an |
ihr | läutet | an |
sie | läuten | an |
Präteritum
ich | läutete | an |
du | läutetest | an |
er/sie/es | läutete | an |
wir | läuteten | an |
ihr | läutetet | an |
sie | läuteten | an |
Perfekt
ich | habe | angeläutet |
du | hast | angeläutet |
er/sie/es | hat | angeläutet |
wir | haben | angeläutet |
ihr | habt | angeläutet |
sie | haben | angeläutet |
Plusquamperfekt
ich | hatte | angeläutet |
du | hattest | angeläutet |
er/sie/es | hatte | angeläutet |
wir | hatten | angeläutet |
ihr | hattet | angeläutet |
sie | hatten | angeläutet |
Futur I
ich | werde | anläuten |
du | wirst | anläuten |
er/sie/es | wird | anläuten |
wir | werden | anläuten |
ihr | werdet | anläuten |
sie | werden | anläuten |
Futur II
ich | werde | angeläutet | haben |
du | wirst | angeläutet | haben |
er/sie/es | wird | angeläutet | haben |
wir | werden | angeläutet | haben |
ihr | werdet | angeläutet | haben |
sie | werden | angeläutet | haben |
Konjunktiv I – Präsens
ich | läute | an |
du | läutest | an |
er/sie/es | läute | an |
wir | läuten | an |
ihr | läutet | an |
sie | läuten | an |
Konjunktiv I – Perfekt
ich | habe | angeläutet |
du | habest | angeläutet |
er/sie/es | habe | angeläutet |
wir | haben | angeläutet |
ihr | habet | angeläutet |
sie | haben | angeläutet |
Konjunktiv I – Futur I
ich | werde | anläuten |
du | werdest | anläuten |
er/sie/es | werde | anläuten |
wir | werden | anläuten |
ihr | werdet | anläuten |
sie | werden | anläuten |
Konjunktiv I – Futur II
ich | werde | angeläutet | haben |
du | werdest | angeläutet | haben |
er/sie/es | werde | angeläutet | haben |
wir | werden | angeläutet | haben |
ihr | werdet | angeläutet | haben |
sie | werden | angeläutet | haben |
Konjunktiv II – Präteritum
ich | läutete | an |
du | läutetest | an |
er/sie/es | läutete | an |
wir | läuteten | an |
ihr | läutetet | an |
sie | läuteten | an |
Konj. II – Plusquamperfekt
ich | hätte | angeläutet |
du | hättest | angeläutet |
er/sie/es | hätte | angeläutet |
wir | hätten | angeläutet |
ihr | hättet | angeläutet |
sie | hätten | angeläutet |
Konjunktiv II – Futur I
ich | würde | anläuten |
du | würdest | anläuten |
er/sie/es | würde | anläuten |
wir | würden | anläuten |
ihr | würdet | anläuten |
sie | würden | anläuten |
Konjunktiv II – Futur II
ich | würde | angeläutet | haben |
du | würdest | angeläutet | haben |
er/sie/es | würde | angeläutet | haben |
wir | würden | angeläutet | haben |
ihr | würdet | angeläutet | haben |
sie | würden | angeläutet | haben |
läut / läute | (du) | an |
läutet | (ihr) | an |
läuten | wir | an |
läuten | Sie | an |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ •
Sözlüğe geri dön
Sayfa başı
Bir hata mı buldunuz? Geri bildiriminizi bekliyoruz. Buraya tıklayın!
“Anläuten” kelimesi Almanca kökenli olup, “zili çalmak” veya “zili çalmaya başlamak” anlamına gelir. Evde, apartmanda veya başka bir yerde olduğunuzda, kapı ziline basıp kimseyi rahatsız etmeden kapıyı çaldığınız anlamını taşır.,
[ad_2]