[ad_1]
Präsens
ich | haue | auf |
du | haust | auf |
er/sie/es | haut | auf |
wir | hauen | auf |
ihr | haut | auf |
sie | hauen | auf |
Präteritum
ich | haute / yüksek ifade tarzıhieb | auf |
du | hautest / yüksek ifade tarzıhiebst | auf |
er/sie/es | haute / yüksek ifade tarzıhieb | auf |
wir | hauten / yüksek ifade tarzıhieben | auf |
ihr | hautet / yüksek ifade tarzıhiebt | auf |
sie | hauten / yüksek ifade tarzıhieben | auf |
Perfekt
ich | habe | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
du | hast | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
er/sie/es | hat | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
wir | haben | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
ihr | habt | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
sie | haben | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
Plusquamperfekt
ich | hatte | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
du | hattest | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
er/sie/es | hatte | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
wir | hatten | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
ihr | hattet | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
sie | hatten | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
Futur I
ich | werde | aufhauen |
du | wirst | aufhauen |
er/sie/es | wird | aufhauen |
wir | werden | aufhauen |
ihr | werdet | aufhauen |
sie | werden | aufhauen |
Futur II
ich | werde | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
du | wirst | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
er/sie/es | wird | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
wir | werden | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
ihr | werdet | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
sie | werden | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
Konjunktiv I – Präsens
ich | haue | auf |
du | hauest | auf |
er/sie/es | haue | auf |
wir | hauen | auf |
ihr | hauet | auf |
sie | hauen | auf |
Konjunktiv I – Perfekt
ich | habe | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
du | habest | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
er/sie/es | habe | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
wir | haben | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
ihr | habet | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
sie | haben | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
Konjunktiv I – Futur I
ich | werde | aufhauen |
du | werdest | aufhauen |
er/sie/es | werde | aufhauen |
wir | werden | aufhauen |
ihr | werdet | aufhauen |
sie | werden | aufhauen |
Konjunktiv I – Futur II
ich | werde | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
du | werdest | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
er/sie/es | werde | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
wir | werden | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
ihr | werdet | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
sie | werden | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
Konjunktiv II – Präteritum
ich | hiebe | auf |
du | hiebest | auf |
er/sie/es | hiebe | auf |
wir | hieben | auf |
ihr | hiebet | auf |
sie | hieben | auf |
Konj. II – Plusquamperfekt
ich | hätte | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
du | hättest | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
er/sie/es | hätte | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
wir | hätten | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
ihr | hättet | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
sie | hätten | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
Konjunktiv II – Futur I
ich | würde | aufhauen |
du | würdest | aufhauen |
er/sie/es | würde | aufhauen |
wir | würden | aufhauen |
ihr | würdet | aufhauen |
sie | würden | aufhauen |
Konjunktiv II – Futur II
ich | würde | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
du | würdest | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
er/sie/es | würde | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
wir | würden | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
ihr | würdet | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
sie | würden | aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
hau / haue | (du) | auf |
haut | (ihr) | auf |
hauen | wir | auf |
hauen | Sie | auf |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ •
Infinitiv Perfekt
aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut | haben |
Partizip II
aufgehauen / Gün. Alm.vyAaufgehaut |
Sözlüğe geri dön
Sayfa başı
Bir hata mı buldunuz? Geri bildiriminizi bekliyoruz. Buraya tıklayın!
Aufhauen kelimesinin Türkçe karşılığı “vurmak” veya “dövmek” anlamına gelir. Genellikle birisine fiziksel güç kullanarak saldırmak veya bir şeyi güçlü bir şekilde vurmak anlamında kullanılır.,
[ad_2]