[ad_1]
Präsens
ich | keime | auf |
du | keimst | auf |
er/sie/es | keimt | auf |
wir | keimen | auf |
ihr | keimt | auf |
sie | keimen | auf |
Präteritum
ich | keimte | auf |
du | keimtest | auf |
er/sie/es | keimte | auf |
wir | keimten | auf |
ihr | keimtet | auf |
sie | keimten | auf |
Perfekt
ich | bin | aufgekeimt |
du | bist | aufgekeimt |
er/sie/es | ist | aufgekeimt |
wir | sind | aufgekeimt |
ihr | seid | aufgekeimt |
sie | sind | aufgekeimt |
Plusquamperfekt
ich | war | aufgekeimt |
du | warst | aufgekeimt |
er/sie/es | war | aufgekeimt |
wir | waren | aufgekeimt |
ihr | wart | aufgekeimt |
sie | waren | aufgekeimt |
Futur I
ich | werde | aufkeimen |
du | wirst | aufkeimen |
er/sie/es | wird | aufkeimen |
wir | werden | aufkeimen |
ihr | werdet | aufkeimen |
sie | werden | aufkeimen |
Futur II
ich | werde | aufgekeimt | sein |
du | wirst | aufgekeimt | sein |
er/sie/es | wird | aufgekeimt | sein |
wir | werden | aufgekeimt | sein |
ihr | werdet | aufgekeimt | sein |
sie | werden | aufgekeimt | sein |
Konjunktiv I – Präsens
ich | keime | auf |
du | keimest | auf |
er/sie/es | keime | auf |
wir | keimen | auf |
ihr | keimet | auf |
sie | keimen | auf |
Konjunktiv I – Perfekt
ich | sei | aufgekeimt |
du | sei(e)st | aufgekeimt |
er/sie/es | sei | aufgekeimt |
wir | seien | aufgekeimt |
ihr | sei(e)t | aufgekeimt |
sie | seien | aufgekeimt |
Konjunktiv I – Futur I
ich | werde | aufkeimen |
du | werdest | aufkeimen |
er/sie/es | werde | aufkeimen |
wir | werden | aufkeimen |
ihr | werdet | aufkeimen |
sie | werden | aufkeimen |
Konjunktiv I – Futur II
ich | werde | aufgekeimt | sein |
du | werdest | aufgekeimt | sein |
er/sie/es | werde | aufgekeimt | sein |
wir | werden | aufgekeimt | sein |
ihr | werdet | aufgekeimt | sein |
sie | werden | aufgekeimt | sein |
Konjunktiv II – Präteritum
ich | keimte | auf |
du | keimtest | auf |
er/sie/es | keimte | auf |
wir | keimten | auf |
ihr | keimtet | auf |
sie | keimten | auf |
Konj. II – Plusquamperfekt
ich | wäre | aufgekeimt |
du | wär(e)st | aufgekeimt |
er/sie/es | wäre | aufgekeimt |
wir | wären | aufgekeimt |
ihr | wär(e)t | aufgekeimt |
sie | wären | aufgekeimt |
Konjunktiv II – Futur I
ich | würde | aufkeimen |
du | würdest | aufkeimen |
er/sie/es | würde | aufkeimen |
wir | würden | aufkeimen |
ihr | würdet | aufkeimen |
sie | würden | aufkeimen |
Konjunktiv II – Futur II
ich | würde | aufgekeimt | sein |
du | würdest | aufgekeimt | sein |
er/sie/es | würde | aufgekeimt | sein |
wir | würden | aufgekeimt | sein |
ihr | würdet | aufgekeimt | sein |
sie | würden | aufgekeimt | sein |
keim / keime | (du) | auf |
keimt | (ihr) | auf |
keimen | wir | auf |
keimen | Sie | auf |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ •
Sözlüğe geri dön
Sayfa başı
Bir hata mı buldunuz? Geri bildiriminizi bekliyoruz. Buraya tıklayın!
“Aufkeimen” kelimesinin Türkçe çevirisi “filizlenmek” veya “tomurcuklanmak” olarak yapılabilir. Bu kelime, bitki veya bitki tohumunun, büyüme sürecine başlaması anlamına gelir. Ayrıca, bir fikrin veya duygunun ortaya çıkması, yavaş yavaş gelişmesi anlamında da kullanılabilir.,
[ad_2]