[ad_1]
Präsens
ich | ribble / ribbele | auf |
du | ribbelst | auf |
er/sie/es | ribbelt | auf |
wir | ribbeln | auf |
ihr | ribbelt | auf |
sie | ribbeln | auf |
Präteritum
ich | ribbelte | auf |
du | ribbeltest | auf |
er/sie/es | ribbelte | auf |
wir | ribbelten | auf |
ihr | ribbeltet | auf |
sie | ribbelten | auf |
Perfekt
ich | habe | aufgeribbelt |
du | hast | aufgeribbelt |
er/sie/es | hat | aufgeribbelt |
wir | haben | aufgeribbelt |
ihr | habt | aufgeribbelt |
sie | haben | aufgeribbelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | aufgeribbelt |
du | hattest | aufgeribbelt |
er/sie/es | hatte | aufgeribbelt |
wir | hatten | aufgeribbelt |
ihr | hattet | aufgeribbelt |
sie | hatten | aufgeribbelt |
Futur I
ich | werde | aufribbeln |
du | wirst | aufribbeln |
er/sie/es | wird | aufribbeln |
wir | werden | aufribbeln |
ihr | werdet | aufribbeln |
sie | werden | aufribbeln |
Futur II
ich | werde | aufgeribbelt | haben |
du | wirst | aufgeribbelt | haben |
er/sie/es | wird | aufgeribbelt | haben |
wir | werden | aufgeribbelt | haben |
ihr | werdet | aufgeribbelt | haben |
sie | werden | aufgeribbelt | haben |
Konjunktiv I – Präsens
ich | ribb(e)le | auf |
du | ribbelst / ribblest | auf |
er/sie/es | ribb(e)le | auf |
wir | ribbeln | auf |
ihr | ribbelt | auf |
sie | ribbeln | auf |
Konjunktiv I – Perfekt
ich | habe | aufgeribbelt |
du | habest | aufgeribbelt |
er/sie/es | habe | aufgeribbelt |
wir | haben | aufgeribbelt |
ihr | habet | aufgeribbelt |
sie | haben | aufgeribbelt |
Konjunktiv I – Futur I
ich | werde | aufribbeln |
du | werdest | aufribbeln |
er/sie/es | werde | aufribbeln |
wir | werden | aufribbeln |
ihr | werdet | aufribbeln |
sie | werden | aufribbeln |
Konjunktiv I – Futur II
ich | werde | aufgeribbelt | haben |
du | werdest | aufgeribbelt | haben |
er/sie/es | werde | aufgeribbelt | haben |
wir | werden | aufgeribbelt | haben |
ihr | werdet | aufgeribbelt | haben |
sie | werden | aufgeribbelt | haben |
Konjunktiv II – Präteritum
ich | ribbelte | auf |
du | ribbeltest | auf |
er/sie/es | ribbelte | auf |
wir | ribbelten | auf |
ihr | ribbeltet | auf |
sie | ribbelten | auf |
Konj. II – Plusquamperfekt
ich | hätte | aufgeribbelt |
du | hättest | aufgeribbelt |
er/sie/es | hätte | aufgeribbelt |
wir | hätten | aufgeribbelt |
ihr | hättet | aufgeribbelt |
sie | hätten | aufgeribbelt |
Konjunktiv II – Futur I
ich | würde | aufribbeln |
du | würdest | aufribbeln |
er/sie/es | würde | aufribbeln |
wir | würden | aufribbeln |
ihr | würdet | aufribbeln |
sie | würden | aufribbeln |
Konjunktiv II – Futur II
ich | würde | aufgeribbelt | haben |
du | würdest | aufgeribbelt | haben |
er/sie/es | würde | aufgeribbelt | haben |
wir | würden | aufgeribbelt | haben |
ihr | würdet | aufgeribbelt | haben |
sie | würden | aufgeribbelt | haben |
ribbele / ribble | (du) | auf |
ribbelt | (ihr) | auf |
ribbeln | wir | auf |
ribbeln | Sie | auf |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ •
Sözlüğe geri dön
Sayfa başı
Bir hata mı buldunuz? Geri bildiriminizi bekliyoruz. Buraya tıklayın!
“Aufribbeln” Türkçeye “kazımak, kabuğunu soymak” gibi anlamlarla çevrilebilir. Genellikle bir şeyin üzerindeki yüzeyi veya kaplamayı kademeli olarak kaldırmak veya çıkarmak anlamına gelir. Örneğin, bir etiketi veya pulları kazımak, bir boya tabakasını soyup çıkarmak gibi durumlar için kullanılabilir.,
[ad_2]