[ad_1]
Präsens
ich | schütte | auf |
du | schüttest | auf |
er/sie/es | schüttet | auf |
wir | schütten | auf |
ihr | schüttet | auf |
sie | schütten | auf |
Präteritum
ich | schüttete | auf |
du | schüttetest | auf |
er/sie/es | schüttete | auf |
wir | schütteten | auf |
ihr | schüttetet | auf |
sie | schütteten | auf |
Perfekt
ich | habe | aufgeschüttet |
du | hast | aufgeschüttet |
er/sie/es | hat | aufgeschüttet |
wir | haben | aufgeschüttet |
ihr | habt | aufgeschüttet |
sie | haben | aufgeschüttet |
Plusquamperfekt
ich | hatte | aufgeschüttet |
du | hattest | aufgeschüttet |
er/sie/es | hatte | aufgeschüttet |
wir | hatten | aufgeschüttet |
ihr | hattet | aufgeschüttet |
sie | hatten | aufgeschüttet |
Futur I
ich | werde | aufschütten |
du | wirst | aufschütten |
er/sie/es | wird | aufschütten |
wir | werden | aufschütten |
ihr | werdet | aufschütten |
sie | werden | aufschütten |
Futur II
ich | werde | aufgeschüttet | haben |
du | wirst | aufgeschüttet | haben |
er/sie/es | wird | aufgeschüttet | haben |
wir | werden | aufgeschüttet | haben |
ihr | werdet | aufgeschüttet | haben |
sie | werden | aufgeschüttet | haben |
Konjunktiv I – Präsens
ich | schütte | auf |
du | schüttest | auf |
er/sie/es | schütte | auf |
wir | schütten | auf |
ihr | schüttet | auf |
sie | schütten | auf |
Konjunktiv I – Perfekt
ich | habe | aufgeschüttet |
du | habest | aufgeschüttet |
er/sie/es | habe | aufgeschüttet |
wir | haben | aufgeschüttet |
ihr | habet | aufgeschüttet |
sie | haben | aufgeschüttet |
Konjunktiv I – Futur I
ich | werde | aufschütten |
du | werdest | aufschütten |
er/sie/es | werde | aufschütten |
wir | werden | aufschütten |
ihr | werdet | aufschütten |
sie | werden | aufschütten |
Konjunktiv I – Futur II
ich | werde | aufgeschüttet | haben |
du | werdest | aufgeschüttet | haben |
er/sie/es | werde | aufgeschüttet | haben |
wir | werden | aufgeschüttet | haben |
ihr | werdet | aufgeschüttet | haben |
sie | werden | aufgeschüttet | haben |
Konjunktiv II – Präteritum
ich | schüttete | auf |
du | schüttetest | auf |
er/sie/es | schüttete | auf |
wir | schütteten | auf |
ihr | schüttetet | auf |
sie | schütteten | auf |
Konj. II – Plusquamperfekt
ich | hätte | aufgeschüttet |
du | hättest | aufgeschüttet |
er/sie/es | hätte | aufgeschüttet |
wir | hätten | aufgeschüttet |
ihr | hättet | aufgeschüttet |
sie | hätten | aufgeschüttet |
Konjunktiv II – Futur I
ich | würde | aufschütten |
du | würdest | aufschütten |
er/sie/es | würde | aufschütten |
wir | würden | aufschütten |
ihr | würdet | aufschütten |
sie | würden | aufschütten |
Konjunktiv II – Futur II
ich | würde | aufgeschüttet | haben |
du | würdest | aufgeschüttet | haben |
er/sie/es | würde | aufgeschüttet | haben |
wir | würden | aufgeschüttet | haben |
ihr | würdet | aufgeschüttet | haben |
sie | würden | aufgeschüttet | haben |
schütt / schütte | (du) | auf |
schüttet | (ihr) | auf |
schütten | wir | auf |
schütten | Sie | auf |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ •
Sözlüğe geri dön
Sayfa başı
Bir hata mı buldunuz? Geri bildiriminizi bekliyoruz. Buraya tıklayın!
Aufschütten Türkçe’de “üst üste dökmek” veya “yığılmak” anlamına gelir. Bir şeyi yüksek bir noktaya doğru dikkatlice veya hızlıca dökmek veya yığılmak olarak tanımlanabilir. Örneğin, inşaat malzemeleri veya toprak bir yere dökülerek yığılıp yüksek bir alan oluşturulabilir.,
[ad_2]