[ad_1]
Präsens
ich | staple / stapele | hoch |
du | stapelst | hoch |
er/sie/es | stapelt | hoch |
wir | stapeln | hoch |
ihr | stapelt | hoch |
sie | stapeln | hoch |
Präteritum
ich | stapelte | hoch |
du | stapeltest | hoch |
er/sie/es | stapelte | hoch |
wir | stapelten | hoch |
ihr | stapeltet | hoch |
sie | stapelten | hoch |
Perfekt
ich | habe | hochgestapelt |
du | hast | hochgestapelt |
er/sie/es | hat | hochgestapelt |
wir | haben | hochgestapelt |
ihr | habt | hochgestapelt |
sie | haben | hochgestapelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | hochgestapelt |
du | hattest | hochgestapelt |
er/sie/es | hatte | hochgestapelt |
wir | hatten | hochgestapelt |
ihr | hattet | hochgestapelt |
sie | hatten | hochgestapelt |
Futur I
ich | werde | hochstapeln |
du | wirst | hochstapeln |
er/sie/es | wird | hochstapeln |
wir | werden | hochstapeln |
ihr | werdet | hochstapeln |
sie | werden | hochstapeln |
Futur II
ich | werde | hochgestapelt | haben |
du | wirst | hochgestapelt | haben |
er/sie/es | wird | hochgestapelt | haben |
wir | werden | hochgestapelt | haben |
ihr | werdet | hochgestapelt | haben |
sie | werden | hochgestapelt | haben |
Konjunktiv I – Präsens
ich | stap(e)le | hoch |
du | stapelst / staplest | hoch |
er/sie/es | stap(e)le | hoch |
wir | stapeln | hoch |
ihr | stapelt | hoch |
sie | stapeln | hoch |
Konjunktiv I – Perfekt
ich | habe | hochgestapelt |
du | habest | hochgestapelt |
er/sie/es | habe | hochgestapelt |
wir | haben | hochgestapelt |
ihr | habet | hochgestapelt |
sie | haben | hochgestapelt |
Konjunktiv I – Futur I
ich | werde | hochstapeln |
du | werdest | hochstapeln |
er/sie/es | werde | hochstapeln |
wir | werden | hochstapeln |
ihr | werdet | hochstapeln |
sie | werden | hochstapeln |
Konjunktiv I – Futur II
ich | werde | hochgestapelt | haben |
du | werdest | hochgestapelt | haben |
er/sie/es | werde | hochgestapelt | haben |
wir | werden | hochgestapelt | haben |
ihr | werdet | hochgestapelt | haben |
sie | werden | hochgestapelt | haben |
Konjunktiv II – Präteritum
ich | stapelte | hoch |
du | stapeltest | hoch |
er/sie/es | stapelte | hoch |
wir | stapelten | hoch |
ihr | stapeltet | hoch |
sie | stapelten | hoch |
Konj. II – Plusquamperfekt
ich | hätte | hochgestapelt |
du | hättest | hochgestapelt |
er/sie/es | hätte | hochgestapelt |
wir | hätten | hochgestapelt |
ihr | hättet | hochgestapelt |
sie | hätten | hochgestapelt |
Konjunktiv II – Futur I
ich | würde | hochstapeln |
du | würdest | hochstapeln |
er/sie/es | würde | hochstapeln |
wir | würden | hochstapeln |
ihr | würdet | hochstapeln |
sie | würden | hochstapeln |
Konjunktiv II – Futur II
ich | würde | hochgestapelt | haben |
du | würdest | hochgestapelt | haben |
er/sie/es | würde | hochgestapelt | haben |
wir | würden | hochgestapelt | haben |
ihr | würdet | hochgestapelt | haben |
sie | würden | hochgestapelt | haben |
stapele / staple | (du) | hoch |
stapelt | (ihr) | hoch |
stapeln | wir | hoch |
stapeln | Sie | hoch |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ •
Sözlüğe geri dön
Sayfa başı
Bir hata mı buldunuz? Geri bildiriminizi bekliyoruz. Buraya tıklayın!
“Hochstapeln” kelimesi Almanca kökenli bir deyim olup, kelimenin tam anlamıyla “yüksek yığmak” demektir. Anlam olarak ise bir kişinin veya topluluğun, gerçek yeteneklerini veya başarılarını abartarak, iddialı ve övünerek kendini daha üst seviyelerde gösterme çabasıdır. Bu deyim genellikle olumsuz bir şekilde kullanılır ve bir kişinin gerçek durumunu aşırı şişirebileceği ya da kendini önemli ve yetenekli göstermeye çalıştığı anlamını taşır.,
[ad_2]